Brooklyn Bridge, 9/11 Memorial, Strawberry Fields,

19-8-2013 Het is een bewolkte dag met een heerlijke temperatuur Met de metro zijn we richting Brooklyn gegaan. We willen over de Brooklyn bridge lopen en in het park aan de rivier het uitzicht op lower Manhattan bekijken. Binnen 3 stops waren we al aan de andere kant van Manhattan en hadden in het park inderdaad een geweldig uitzicht op Manhattan. Daarna naar de voetgangersbrug gelopen en samen met heel veel andere mensen weer richting Manhattan gelopen. De brug zelf is een geweldig bouwwerk. Na Brooklyn Bridge zijn we naar Pier 17 gelopen. Daar zouden we wat eten maar hebben uiteindelijk besloten om toch maar in de straten erachter te gaan eten. Daar was het net een Leeuwarden Culinair. Er stond een rij aan kraampjes waar je wat kon bestellen en aan de andere kant waren allemaal lange tafels en banken. We waren in de buurt van het 9/11 memorial en zijn die kant opgelopen. Na een strenge veiligheidscontrole liepen we de weg naar het monument onder het toezicht van tientallen bewakingscamera's en zeer veel politieagenten. Twee laaggelegen waterbakken markeren precies de plaatsen waar vroeger de torens stonden. De bakken worden constant gevuld met water dat langs de muren naar beneden komt. Het was indrukwekkend om te zien. Omdat we al aardig vermoeid waren, besloten we om de metro te nemen richting Central Park. We hadden nog wat kleine bezienswaardigheden die we wilden zien. Een daar van was Strawberry Fields en het gedenkteken van John Lennon. Op de vraag of we John Lennon/Beatles-fans zijn, is antwoord nee. Maar ach, het is toch leuk om te zien? Dus hop, in de metro waar we onze zere voeten even rust konden geven. We pakten de blauwe lijn en zouden moeten uitstappen op 72th street. Bij 59th keken we elkaar aan. Nog 1 station en dan uitstappen. Maar al wat gebeurde, de (express!)metro stopte niet. We gingen voorbij 72th, 81th, 86th, 93th, 103th en 116th om uiteindelijk bij 125th street te stoppen. Geen probleem we lopen naar de andere kant en nemen gewoon de gele lijn terug. Maar al snel hadden we door dat dit ook een sneltrein was en kwamen we weer bij 59th street uit. Ja, wat doen we nu? Gaan we nog naar 72th street? Marko besloot dat we wel zouden gaan. Hij zou lopend gaan en de rest ging met de toevallig klaarstaande bus. Twee haltes verder waren we er al. Bij het monument zelf, een rond mozaiek met het woord 'Imagine' zaten de mensen op bankjes en was er iemand die op gitaar Beatlessongs speelde. We hoorden opeens geschreeuw. Bleek dat een andere gitarist, ene Billy, ook zijn partijtje wilde meespelen. Er ontstond een ruzie-achtige sfeer waarbij de ene John Lennon de andere John Lennon wilde aftroeven. We zaten opeens midden in het spelletje "Wie is de echte John Lennon". We dachten dat Billy het onderspit zou delven door weg te lopen maar opeens kwam hij uit een andere hoek weer tevoorschijn waarbij hij heel hard op zijn gitaar ging spelen. Uiteindelijk speelde Billy zijn liedje. De andere John Lennon stond hem alleen maar belachelijk te maken. ' Never a dulll moment in New York', maar Lennons 'Make love, not war' namen de heren niet zo serieus, naar onze mening. Even verderop nog het huis gezien (Dakota-building) waarvoor Lennon is neergeschoten.
Op het lijstje van Nina stond nog het Grand Central, het hoofdstation waar veel scènes van films zijn opgenomen. Het was een imposante hal met marmeren muren. Bij buitenkomst bleek het al te gaan schemeren en daarom lag het voor de hand om Times Square waar we toch in de buurt waren 'by night' te gaan bewonderen. De kermis was nu nog groter. Snel wat foto's gemaakt en de metro richting Tribeca genomen. Een drukke dag waarin we veel gedaan en gezien hebben.