Dag 2 Marrakech

Vanochtend heerlijk ontbeten op het dakterras, broodjes, verse jus d’orange, fruit en muntthee. In onze Riad zijn 4 kamers dus alle plaatsen op het dakterras waren bezet. Toch is het heel rustig waarschijnlijk is iedereen aan het wakker worden. Na het ontbijt gaat iedereen weer naar beneden of de stad in en is het dakterras weer voor ons. Vandaag hebben we ons voorgenomen om eerst de weg te vinden van en naar de Riad. We beginnen te lopen en merken meteen dat we in een doodlopend straatje zitten. Dan maar de andere kant uit. We lopen naar een bepaald punt en vandaar lopen we terug naar de Riad. Als we weer terug zijn bij dat bepaalde punt (punt A) lopen we door naar punt B en lopen weer terug naar Punt A. Zo lopen we door tot vlakbij het plein en binnen een half uur weten we de weg zonder problemen terug te vinden. Dit geeft een goed gevoel.
We kunnen nu gaan dwalen door de oude stad. Dit hebben we dan ook gedaan. We kwamen uit bij de koranschool Medersa Ben Youssef. Deze school is gebouwd in de 14e eeuw en onlangs gerestaureerd. De koranschool zelf staat helemaal leeg en bestaat uit 132 werkkamers die voor ons meer op kleine gevangeniscellen leken. De binnenplaats is versierd met mooie mozaïek en uitgesneden houtwerk.
Toen we uit de koranschool kwamen zagen we grote groepen in het wit gehulde mannen richting de naastgelegen moskee lopen. Achteraf hadden we kunnen weten (wisten we ook wel) dat het vrijdaggebed zeer belangrijk is. In de schaduw hebben we van dit tafereel genoten.
Verder dwalend kwamen we uit bij een T-splitsing met een paar kleine eettentjes. Overal stonden bbq’s. Voor weinig geld lekker gegeten. Per toeval liepen we nog langs het Maison de la Photographia. Omdat dit toch op onze lijst stond om te bezoeken zijn we meteen maar naar binnen gegaan. Er waren prachtige foto’s uit de periode 1860-1950. Ook hier hadden ze een dakterras waar je wat kon drinken met een mooi uitzicht over Marrakech.
Weer terug naar het plein (Jeema el Fna) gelopen om vandaar richting Mellah te gaan (de Joodse wijk). Onderweg zagen we nog een bedelaar op de weg liggen, zijn rolstoel stond een meter verderop. Een aantal mensen stonden te kijken maar niemand deed wat. We weten niet of hij nog leefde. Het aantal mensen wat hier als bedelaar leeft is aanzienlijk. Vreselijk om te zien.
In de buurt van de joodse wijk sprak iemand ons aan. Hij zou ons gratis brengen richting de joodse begraafplaats want hij moest toch die richting uit. Ja, ja, dat kennen we maar omdat we toch die kant uit moesten zijn we meegelopen. Zodra we hier zeggen dat we uit Nederland komen beginnen ze over Willem-Alexander en Maxima, ja het is maar wat je leuk vindt. Aangekomen op het punt waar 'onze gids’ zijn eigen weg zou gaan. Werden we bijna een winkel ingeloodst. Na even dag te hebben gezegd zijn we weer gegaan. Deze truc werkt bij ons niet (meer). Door hem zijn we wel op de goede weg en daar ging het ons om….
Aangezien we al veel te laat waren, was alles al dicht en zijn we teruggelopen naar het plein. Vandaag is het zaterdag (Sabbat) en is de begraafplaats dus niet open. We zullen zien wanneer we er nu heen gaan.
Het plein zelf was inmiddels al veranderd tot een openlucht restaurant. Tientallen tentjes bieden hier hun etenswaar aan en dat varieert van vlees, vis tot slakken. Ook lopen er allemaal jongens met een kar met zoete koekjes. Bovenop de koekjes wemelt het van de wespen. Bij de kraampjes is het een drukte van belang. Overal staan mannetjes die willen dat je bij hun kraampje komt eten. In de meeste reisboekjes staat dat je bij kraampje nr 14 lekker kunt eten en meteen zag je daar dan ook heel veel toeristen zitten. Wij zijn bij nummer 1 gaat eten. Het eten hier was lang niet zo lekker als in de kleine achteraf straatjes, waar je tussen de locals kunt eten. Maar oké, je moet er een keer hebben gegeten. Binnen 10 minuten waren we vanaf het plein terug bij de Riad. Gelukkig hadden we het (ons) dakterras weer voor ons alleen.