Jardin Majorelle, Mellah en markt in Tnine

Iedere ochtend beginnen we rustig aan de dag. We zitten wat op het dakterras, genieten van een ontbijtje en vooral van het mooie weer. Wat een heerlijk leven hier.
Vandaag gaan we naar de Jardin Majorelle lopen. We zullen dan buiten de Medina komen. Op goed geluk gaan we om een uur of half een op pad. We hebben al door dat het vandaag een warme dag gaat worden. Als we bij het oude gedeelte van de winkeltjes zijn geweest, komen we in een nieuwer deel. Hier lopen minder toeristen rond. We zien de slager waar de levende kippen achterin een hok zitten. Even later wordt er een kip verkocht waarvan de nek nog snel wordt omgedraaid. We zien de plaatselijke kruidenier, de winkel is 1 meter bij 1 meter, de fietsenmaker, de groenteman en wat al nog niet meer. Het is mooi om allemaal te zien. Het enige dat jammer is, is dat de mensen niet op de foto willen. We moeten dus ongemerkt foto’s nemen. Onderweg vragen we een keer naar Bab Dakkoula (Bab is een toegangspoort) maar het blijkt dat het hele gebied zo wordt genoemd. Door alsmaar rechtdoor te lopen komen we uiteindelijk bij de toegangspoort uit. Als we de poort door gaan komen we in een andere wereld. De auto’s rijden weer over brede wegen, in de middenberm staan palmbomen en aan de zijkanten, waar wij lopen, staan sinaasappelbomen. We hoeven alleen maar rechtdoor te lopen. Onderweg staat er iemand sinaasappelsap te verkopen.De sinaasappels worden allemaal met de hand geperst. Hij heeft zes glazen en die worden vakkundig schoongemaakt in een teiltje water wat bij zijn kar staat. Zodra we ons glas leeg hebben gedronken wordt die nog een keer voor de helft bijgevuld. We lopen weer door en zijn zo aan het kijken en kletsen dat we niet hebben gezien dat we moesten afslaan. Rustig slenteren we terug in een temperatuur van 42 graden.
Binnen in de tuinen hadden we in het begin zoiets van ‚ is dit het nu?’ Maar als je doorloopt en goed kijkt zie je dat het heel speciaal is. Al die verscheidenheid aan planten. De potten waar bloemen in staan zijn geel of blauw geverfd en het huis wat er bij staat is ook blauw.
Op de terugweg kwamen we langs een fruit/groente markt. Maar ook daar waren foto’s uit de boze.
De terugweg duurde maar 20 minuten en bovenop een dakterras hebben we Marocain soup (Harira) en fruitsalade gegeten.
Daarna op een terras bij het plein gezeten. Er was weer veel te zien. Ook leuk om te zien waren de groepen toeristen die bij het plein werden afgezet. Er waren er vooral veel die met 'krasse oude knarren reizen' mee waren. Sommigen gingen snel op een terras zitten want je zag dat ze drukte maar niks vonden. Deze twee personen gingen aan een tafeltje zitten en vier anderen liepen er snel achteraan om aan hetzelfde tafeltje te gaan zitten maar dat vonden die eerste twee weer niet leuk en dus gingen die weer aan een ander tafeltje zitten. De gezichten van die vier die achterbleven waren prachtig om te zien en daarna werd er vooral veel door hun geroddeld. ’s Avonds nog gegeten aan een hele drukke winkelstraat, waar het vooral zien en gezien worden is. Overal schalde muziek uit de winkels er waren veel ijsco winkels en nog meer kebab zaken. Op goed geluk kregen we een plekje vooraan het terras en konden we de straat mooi overzien. Vlak na ons kwam er een groep van elf Fransen aan die beslist bij ons restaurant wilden eten. Twee Marokkaanse meisjes gingen al een tafeltje naar achteren. Er werd nog wat meer geschoven met stoelen, tafelkleedjes die vies waren werden omgedraaid en voilà de Fransen konden ook zitten. Voor 100 Drh hebben we weer heerlijk gegeten en gedronken.
Terug naar de Riad moesten we weer langs het plein. Opeens zien we een klein jongetje van ongeveer 9 jaar oud heel hard voorbij rennen. Een verkoper doet net of hij er achteraan gaat maar stopt na een aantal passen al. Twee vrouwelijke toeristen staan er beteuterd bij. Ze zijn een mobiele telefoon kwijt. Een vrouw die henna aanbrengt/verkoopt verteld ons al dat er veel kleine kinderen op het plein toeristen bestelen.

Het is inmiddels alweer maandag. Gisteren zijn we naar de Joodse begraafplaats geweest. Achter een enorme muur was het een oase van rust. De begraafplaats zelf is heel groot. Vele kleine graven geven aan dat er heel lang geleden epidemieën zijn geweest waar veel kleine kinderen bij zijn omgekomen. Hierna wilden we nog naar de synagoge maar die hebben we in de kleine straatjes niet kunnen vinden. Wel kwamen we bij toeval bij de specerijen souk. Na de Mellah (joodse wijk) zijn we richting Ensemble Artisanal gelopen. Dit is een staatscoöperatie van Marokaans ambachtswerk waar vaste prijzen gelden. Je zou je hier goed kunnen oriënteren hoeveel je voor iets zou moeten betalen. Helaas het was zondag en op twee winkels na was alles dicht. Daarna vroeg naar onze riad gegaan.

Vandaag zijn we om half zeven opgestaan. Om met de locale bus naar Tnine/Ourika te gaan. Hier is een hele grote markt zijn. Op de site van Columbus hebben we een tip gelezen dat je met de locale bus, nummer 25, naar Tnine kunt. Dus op naar het busstation. Alle winkeltjes waren nog dicht en wat ons vooral opvalt is dat er nergens zwervers/bedelaars liggen te slapen. Aangekomen daar waar wij dachten dat de bus zou stoppen, toch maar even vragen aan iemand. Die gebaart ergens dat achter allemaal huizen onze bus zal staan. Al zoekend, zien we inderdaad een heel eind verderop heel veel mensen staan. Ook daar nog even gevraagd en ja bus 25 zal om acht uur vertrekken naar Tnine. Vijf minuten voor 8 komt de bus aan en stipt om acht uur vertrekt hij. Voor 0,60 cent per persoon rijden wij naar een stadje 33 km verderop. Aangekomen lopen we achter de mensen aan over een brug zonder reling. De markt zelf was een van de mooiste markten die we ooit gezien hebben. Immens groot en alles was er: ezel/schaap/koe/kip/kuiken verkoop, kappers, tandartsen, eettentjes, kleren, slagers, rieten manden, potten, aardewerk, schoenen, groente en natuurlijk de niet te missen berber sieraden. Oh als we hier toch foto’s mochten maken……Gelukkig hebben we ook een klein fototoestelletje mee en hebben stiekem toch foto’s gemaakt. Later nog thee gedronken en met de bus weer richting Marrakesh gereden. De rest van de middag op het dakterras doorgebracht. We hebben hier namelijk te maken met een hittegolf en dus doen we het rustig aan.

Zonet over de muur van het dakterras gehangen. Twee toeristen, die ook in onze Riad zitten, waren de weg kwijt geraakt. Ze waren teruggebracht door 2 jongeren, ja en die wilden natuurlijk geld, vermakelijk om te zien, zo stonden wij daar ook. Gelukkig we zijn niet de enigen :-)