Tibet

WIJ ZIJN IN TIBET!!!
Vanochtend in het Holy house guesthouse ging wederom de wekker vroeg, om 04.00 uur om precies te zijn. We werden om 4.30 door onze chauffeur opgehaald. Opeens verscheen uit het niets nog iemand. Hij stelde zich voor als Robby en had van Mr Sam (Zhang Bo) de opdracht gekregen om ons te helpen om aan vliegtickets te komen. Aangekomen op het vliegveld (om 05.00 uur) maakte we ons op voor wederom een lange dag en gingen er op voorhand van uit dat het niet zou lukken. Jan en Robby gingen meteen aan de slag. Zij gingen van Ticketing naar Ticketing Supervisor van de verschillende vliegmaatschappijen. Verschillende keren werden onze namen uit de paspoorten overgenomen en werd onze Permit zorgvuldig bestudeerd. Bij een van de balies konden ze reeds tickets bestellen maar het was niet zeker of die daadwerkelijk werden uitgegeven. Wel moesten ze het gehele bedrag betalen en als het niet zou lukken zou men 300 Yuan zelf houden. Snel geld gepind en daar mee naar de Supervisor gerend. Helaas. Geen plaats! Jan en Robby weer terug naar de balie waar iemand nog eens om 600 Yuan extra vroeg en met alle papieren en paspoorten naar weer een andere balie ging. Opeens, het was toen tien voor 6, leek alles in een stroomversnelling te verlopen. Positief bericht! Jan haalde Nina en Windy op (Marko was inmiddels bij Robby en Jan) en met alle bagage moesten we ons naar de incheckbalie begeven. We hadden bijna geen tijd om onze flightbags om onze rugzakken te doen. Vervolgens door naar de paspoortcontrole en security. Hier stond een ontzettend lange rij en dat terwijl we om 06.00 uur moesten vliegen. Bij de controle werkte men geen stap sneller en bestudeerde uitgebreid onze paspoorten, boardingkaarten en vooral onze Permit. Marko trok een lange sprint naar de gate. Daarna vloog Windy erheen. Opeens was Jan zijn paspoort en boardingpass kwijt! Nina haar boardingkaart werd niet teruggegeven door de Security-beambte omdat Windy hun paspoort (Nina staat daar bij ingeschreven) al had meegenomen. Hectiek en stress alom. Zo zagen de Chinezen 4 Nederlandse toeristen heen en weer rennen tussen de controle en de gate. Uiteindelijk kreeg Nina op vertoon van het paspoort alsnog haar boardingkaart en bleek Marko, gelukkig, in zijn beide jaszakken een paspoort met boardingkaart te hebben. Nog geen minuut nadat we door de gate waren, werden de deuren gesloten. In het vliegtuig dat nogal leeg was – zo’n 60% van alle plaatsen was bezet-, begonnen we te twijfelen of dit wel het juiste vliegtuig was. De tickets waren immers allemaal uitverkocht. Zouden we misschien een tussenstop maken in een andere stad, waarbij meer nog meer passagiers zouden instappen? Dit bleek niet het geval te zijn en na 2 uur vliegen, we vertrokken 06.38 uur, kwamen we aan in regenachtig Tibet. Het vliegveld lag nog een uur rijden vanaf Lhasa. Onze gids chauffeur stonden al te wachten.
Lhasa
De chauffeur zette ons op 5 minuten loopafstand van het guesthouse Barkhor Namchen af. Onze gids loodste ons door een doolhof van straatjes gevuld met Tibetanen. Ons guesthouse zit in oude binnenstad van Lhasa en we kijken vanaf ons dakterras uit op het Potala. Na te hebben ingecheckt hebben we eindelijk kennis gemaakt met Dho Kho. Vele mails hebben we met elkaar gewisseld om de reis af te stemmen. Onze goede en betrouwbare indruk die we van hem gekregen hadden werd nog eens bevestigd. Na nog een aantal zaken te hebben doorgesproken over ons reisschema en de terugreis, zijn we uiteindelijk nog een uur aan het lopen geweest door Lhasa. De zon was inmiddels gaan schijnen. We hebben op een dakterras gegeten en thee gedronken. Na het eten kreeg Marko al behoorlijke last van de hoogte en zijn we weer richting guesthouse gegaan. Op dit moment slaapt hij nog steeds en zit de rest van de familie heerlijk op het overdekte dakterras. Straks nog ergens eten en morgen gaan we met de gids op pad.