Van Saigon naar een verrassend Phnom Penh

’s Morgen om 9 uur zou de bus naar Phnom Penh vertrekken. We zijn maar extra vroeg opgestaan om toch nog een ontbijt te krijgen (we zaten in het Hello hotel). Dit is namelijk iets wat ze daar niet goed aankunnen. De meeste toeristen in Saigon gaan met een excursie mee, met het gevolg dat iedereen rond dezelfde tijd zijn ontbijt wil. Als je beneden in de veel te kleine eetzaal komt moet je eerst een papiertje invullen met wat je wilt eten en drinken. Als het meezit heb je dit een half uur later. Geen probleem als je geen haast hebt maar als je wordt opgehaald op een bepaalde tijd kan het zomaar zo zijn dat je het ontbijt misloopt of moet meenemen in een plastic zak (dit deden een aantal Nederlandse meisjes). Ook dit keer ging het weer niet goed en miste er weer een ontbijtje. Nadat iedereen had gegeten op naar het reisbureautje waar we de bus hadden geboekt. In de bus hadden we een voornamelijk Aziatisch gezelschap. Met achter ons een man die van de 6,5 uur reistijd 5 uren heeft zitten te bellen en voor ons iemand die aan atletiek (o.a. speerwerpen) deed voor het nationaal team van Vietnam. Voor dat wij Saigon, en de voorsteden hiervan, uit waren, was er alweer 1,5 uur voorbij. We moesten in de bus al snel onze paspoorten inleveren en 2.200.000 dong (is voor 4 personen + toeslag voor buschauffeur) betalen voor het visa van Cambodja. Aangekomen bij de grens moesten we allemaal de bus uit en binnen in een grensgebouwtje, bij een balie, samen met zo’n 50 anderen, wachten tot je naam werd omgeroepen. Je kreeg dan je paspoort weer terug dan ging je naar buiten en moest je je paspoort weer inleveren. Zelf ging je in de bus naar de grensovergang van Cambodja en de medebuschauffeur ging op een brommertje met de stapel paspoorten naar dezelfde grensovergang terwijl wij nog in de bus zaten te wachten. Bij de overgang kreeg je je paspoort weer terug, ditmaal met een visum voor Cambodja. Nadat we hier door de douane waren, kwamen we langs een balie waar bij 3 van ons een temperatuur-scan werd gedaan. Op 30 centimeter afstand hield een arts (?) een apparaatje, waarop hij iets aflas. Later begrepen we pas dat de temperatuur werd gemeten. Na 10 minuten op Cambodjaanse grond te hebben gereden gingen we eerst lunchen in een restaurantje. Je haalt daar eten op bij de keuken en als je aan tafel zit komen ze langs en dan moet je betalen. Gelukkig konden we nog met Vietnamese dongs betalen want Amerikaanse dollars hadden we nog niet. Vervolgens weer na plm 20 minuten weer verder. Dus snel wat naar binnen werken. Onderweg reden we opeens op een ferry, dit was voor de oversteek van de Mekong. Niet lang daarna kwamen aan in Phnom Penh. Met een tuk-tuk ( is een brommertje met een overdekt wagentje waarin 4 personen kunnen zitten) naar het hotel gereden. We zitten in het Monument hotel. Een geweldig mooi hotel met prachtige kamers en een mooi balkon. Het is heerlijk om in deze stad te zijn, de drukte is hier lang niet zo overheersend als in Saigon. We zien weer allemaal tempels en dan natuurlijk ook monniken. De 1e dag eerst bij het zwembad gezeten en daarna met een tuk-tuk naar de riverside (aan de Tonle Sap-rivier) waar de veel guesthouses en restaurantjes zitten. Hier hebben we alvast een bus geboekt naar Koh Chang (Thailand). Kunnen we de vakantie met een eilandgevoel afsluiten! Op onze slentertocht door Phnom Penh zagen we opeens allemaal mensen bij een klein tempeltje aan de rivieroever. Men offert daar bloemen en zet wierook neer. Met dit ritueel hoopt men op een gelukkig en gezond leven. Even verderop zagen we opeens meer dan 100 monniken in een rij aankomen lopen. Onvergetelijk, zoiets hebben we nog nooit gezien. ’s Avonds in een Khmerrestaurant lekker gegeten.
Vandaag zijn we naar de Killing Fields geweest. Je loopt daar rond met een audio-apparaat, in het Nederlands gesproken, en wordt rondgeleid langs de Killing Fields. Bij iedere regenbui komen er nog steeds botten, tanden en kledingstukken naar boven. Ook nu zag je dit allemaal nog liggen. Ook de boom waar tegen de baby’s werden doodgeslagen terwijl hun moeder toekeek was zeer indrukwekkend. Het was een hele warme dag maar wij liepen daar met kippenvel rond. Daarna naar de Tuol Sleng gevangenis (ook wel S21 gevangenis genoemd). Hier vonden de martelingen plaats. De gevangenis was een voormalig High School en Primary School. Hier werden de mensen ongeveer 2 tot 4 maanden gevangen gehouden en gemarteld. Politieke gevangen werden 6 tot 7 maanden gemarteld. Hierna werden ze (als ze nog niet waren overleden) naar de Killing Fields gebracht en doodgeschoten/doodgemarteld. Verbijsterend dat mensen in staat zijn hun eigen volk zo uit te moorden. Een dag die we niet zullen vergeten.

Aangekomen bij het hotel eerst wat drinken genomen aan de rand van het zwembad. Nu we dit schrijven zijn we verbannen naar ons balkon omdat het begon te regenen en te onweren. Dit heeft maar 15 minuten geduurd en inmiddels schijnt de zon weer. Zometeen naar boven naar het dakterras voor happy hour en kan de bonte avond in Phnom Penh beginnen.