Een rustige dag in Chiang Mai

Na de mojito's en het bier de volgende dag maar even rustig aangedaan. Wij moesten van kamer veranderen want Nina gaat een aantal dagen met Marko en Sander mee. Dus spullen weer in de rugzak en op de 2e verdieping een kamer voor twee personen genomen. Om een uur of half één was ook Nina klaar met pakken en zijn we met z'n drieën naar het guesthouse van M en S gelopen. Nina heeft haar backpack op haar eigen kamer gezet. Het is een kamer tegenover de jongens. Na een ontbijtje te hebben genuttigd, hebben we Nien achtergelaten en afgesproken dat we 's avonds nog met zijn zevenen zouden eten. Om half vier hadden we weer afgesproken met Co en Bar. Eerst heerlijk met z'n tweeën door Chiang Mai geslenterd en om half vier zijn we met zijn vieren naar de twee belangrijkste tempels geweest. Rond half zes liepen we over de nightbazaar. Hier wat gelei achtige snoepjes gekocht in de smaken kokos, sesam, pandan en aardbei. Je moet zoveel mogelijk proberen. Op de terugweg zagen we een politieagent met gitaar staan. Liedjes van o.a. Eric Clapton kwamen voorbij. De tekst van you look wonderful tonight werd gezongen als you look waterfal tonight. Hier hebben we nog steeds lol om. Terwijl hij aan het zingen was, begon het te waaien als voorbode op de komende regen. Verschrikt keek hij op en hield meteen op met zingen. Ook de mensen van de markt gingen meteen zeil ophangen en hielden de stokken van hun tentjes vast. Wij zijn snel bij het restaurantje Mr Kai gaan zitten. Niet lang daarna begon het te stort regenen. Even voor zes uur ging de radio in het restaurant uit. Dit zou volgens een bediende maar een paar minuten duren. Wat was nu het geval; iedere zondag om zes uur wordt het volkslied gespeeld en gaat iedereen staan. We weten niet of dit alleen in Chiang Mai is of overal in Thailand. Om zes uur precies schalde het volkslied uit de luidsprekers op straat. In het restaurant ging iedereen van de bediening en ook de mensen in de keuken staan. Dus wij ook staan en op het laatst stond iedereen. Ook de mensen op straat. Na 1 a 2 minuten mochten we weer gaan zitten. Na het eten even opgefrist in het guesthouse en om negen uur waren M, N en S er al. We wilden graag eten bij hetzelfde eettentje als de dag ervoor maar dat stond er die dag niet. Na een tijd te hebben rondgelopen hebben we rond kwart over tien uiteindelijk maar besloten in een restaurant te gaan zitten. Het was, voor onze begrippen, een groot restaurant en ook nog wat aan de dure kant. Negentien man personeel liep er rond en bijna geen één sprak Engels. Toen we hadden besteld kwamen er in no time acht met rijst gevulde schaaltjes aan. Waarvan de helft van de rijst ook nog eens in het water dreef. Door het hoofd van het restaurant werd de rijst snel terug verwezen naar de keuken. Één van ons trof het niet. Drie keer bleek het gerecht dat ze had uitgezocht niet voorradig te zijn. Het eten zelf was niet heel geweldig. Na het eten nog een cafeetje opgezocht wat ook al niet eenvoudig was. De meeste cafés waren gesloten of waren aan het afsluiten. Uiteindelijk toch nog een barretje onder een guesthouse gevonden waar we nog een half uurtje konden zitten. Snel een bestelling gedaan en genoten van de you-tube filmpjes van onder andere AC/DC. Nog voor dat wij ons drankje ophadden werden de eerste rolluiken gesloten en werd een scooter binnen gereden. Om kwart over twaalf stopte de hardrock muziek en werd een stemmig muziekje opgezet met een filmpje van de koning. Na deze snelle tussenstop op naar de 7-Eleven waar we de avond hebben afgesloten onder het genot van een tosti. Afscheid genomen van Marko, Sander en Nina. Gek om nu een aantal dagen met zijn vieren te zijn. Nina zullen we in Laos weer oppikken.