De trekking

Inmiddels zijn we al weer twee dagen terug van de trekking. 's morgens 25 juli werden we rond kwart over negen opgehaald door onze gids, van wie we in eerste instantie dachten, dat hij de chauffeur was. Op de lijst met namen zagen we dat er meerdere Nederlanders in onze groep zaten. En inderdaad bij het volgende hotel (toevallig het Laitai hotel) werden zes Nederlanders opgepikt. Twee Belgen maakte onze groep compleet. We hadden graag een meer internationale groep willen hebben. Maar ja, je kan niet alles hebben. Na eerst onze rugzakken te hebben gedumpt bij een guesthouse achter de yellow i toerist service, gingen we richting jungle. Maar voor je daar bent mag je eerst inkopen doen bij de plaatselijke markt. Onze gids, mister P, haalde al brood voor het ontbijt en rijst voor de lunch. Vervolgens werd koers gezet richting de jungle. Als echte Nederlanders begonnen we meteen over de prijs die we betaald hadden voor onze tocht. Wij hadden 1400 bath betaald (veel te veel) de andere Nederlanders 1100 bath en de Belgen 1600 bath. Pff dat geeft weer een goed gevoel. Onze tweede stop van de dag was bij de olifantenstalling. Hier stonden nog al veel toeristen en volgens ons waren er maar een paar olifanten. Het duurde dan ook lang voordat wij mochten opstappen. Wel leuk was dat we ondertussen een zwarte schorpioen hebben gezien. Uiteindelijk konden we dan eindelijk op een olifant. Nina en Co eerst. Dat was dan ook al maanden geleden door die twee afgesproken. Jan en Win als tweede en Barbara ging nog met een andere Nederlander. Na een drie kwartier waarbij we door de jungle reden en op de terugweg door de rivier heen waden waren we weer terug bij het opstap punt. Daarna wederom in de auto, om nog een half uur te rijden. Eindelijk waren we op het punt uitgekomen waar de trekking zou beginnen. Maar eerst kreeg iedereen, voor de lunch, een plastic zakje met 'fried rice' erin, wat Chili er overheen...heerlijk! De trekking ging voortvarend van start. Na tien minuten kwamen we al bij een waterval; de schoenen en sokken uit want we moesten eerst naar de andere kant. Iedereen van onze groep besloot om nu nog maar niet te gaan zwemmen want anders liep je de hele dag in je natte kleren. Na de korte stop ging het meteen bergop en binnen de kortste keren zweetten we allemaal als otters. Na een aantal korte stops en nog steeds wandelend door een prachtige omgeving, kwamen we na ongeveer vier uren bij het dorpje waar we zouden overnachten. We zagen meteen dat dit heel anders was als vijf jaar geleden. Er stond een tafel met banken (die zelfs voor veel van ons, veel te hoog waren). We sliepen met z'n allen in een soort stal en dat met twaalf personen.

Kortom iets anders dan we hadden verwacht. Kort nadat we waren aangekomen zijn we nog even door het dorpje gelopen en niet lang daarna begon het te regenen en te onweren en niet zo'n klein beetje ook. Wat waren wij blij dat we er waren. Het eten 's avonds was goed en de gebruikelijke spelletjes met de lucifers kwamen ook weer op tafel. 's Nachts hebben we allemaal niet zo goed geslapen. Gelukkig hadden we er geen erge snurkers tussen. De volgende dag na het ontbijt weer lopen. Deze dag zouden we drie en half uur lopen en een tussenstop maken bij een andere waterval. De paden waren wel behoorlijk glad na de regenval van de avond ervoor maar gelukkig zonder te vallen, kwamen we aan bij de waterval. Allemaal hebben we er onder gestaan. Heerlijk! Rond een uur of één waren we klaar met de trekking. Al die tijd (vanaf het dorpje tot het eindpunt werden we vergezeld door een zwarte hond. Iedere keer liep hij ergens anders langs maar vond ons steeds weer terug. Op het eindpunt werden we allemaal in de achterbak van een pick-up truck gezet en na een rit van ongeveer één kilometer mochten we er weer uit. Vanaf dit punt zouden we gaan bamboe raften. Co en Bar gingen met twee Nederlanders op een vlot en wij waren met z'n drieën. Het raften zelf, duurde ongeveer drie kwartier en was bovenverwachting leuk en relaxed. Om drie uur was alles voorbij en gingen we weer met z'n allen richting Chiang Mai. Afscheid genomen van mr P. met zijn onvergetelijke uitspraken zoals: look there is a canibal house they are hunting know en look there is a baby crocodil (was salamander).
We werden weer afgezet bij de 'yellow i' en vandaar uit zijn we op zoek gegaan naar een guesthouse. Uiteindelijk kwamen we uit bij Thapae Gate Lodge, een guesthouse tegenover het Top North guesthouse, waar we vijf jaar geleden verbleven. Nina had ondertussen al contact gehad met Marko die net terug was uit Pai. Na 10 minuten kwam hij er al aan. Even kort de verhalen aangehoord en daarna afgesproken dat we naar een cafeetje, waar hij en Sander eerder zaten, zouden komen. Snel de rugzakken neergezet en toen op zoek naar hen. Aangezien we al wat kilometers in de benen hadden was het voor ons gevoel een eind lopen maar gelukkig hebben we het uiteindelijk toch gevonden. Gezellig met z'n zevenen anderhalf uur bijgekletst. Daarna nog naar het Kavil guesthouse gelopen waar M en S een kamer hadden. Wat een leuk guesthouse met ontzettende lieve eigenaren.
Afgesproken dat we om negen uur eerst met z'n allen zouden eten en dat we bij ons guesthouse zouden verzamelen. Maar al wie kwamen...M en S waren het niet! Na een kwartier zijn we maar me z'n vijven weggegaan. We zijn voor de zoveelste keer uitgekomen bij een straattentje. Deze zijn zoveel leuker en je eet vaak ook lekkerder dan in de gewone restaurants. We zaten nog niet zolang toen het maar weer eens begon te stortregenen. Gelukkig zaten wij mooi onder een afdakje. Wederom heerlijk gegeten en nog even aan de kok gevraagd om een foto te maken van ons vijven. Bij het terugkijken van de foto stond er opeens iemand van het eettentje erbij op. Vier van ons hadden niet gemerkt dat hij was komen aan sprinten. Hilariteit alom. Toen we klaar waren met eten kwamen M en S nog aanlopen. Ze waren met een Tuk-tuk, gehuld in een prachtige gele poncho, alsnog, na een kort middagdutje, richting ons gespoed! Die ook nog snel een bord eten gehad. Daarna zijn we door M en S op sleeptouw genomen naar een pleintje. Hier hadden we allemaal een ander idee over. In onze gedachten zagen we al mooie parasolletjes staan met wat stoeltjes en tafeltjes. Dus hop in een songteaw en op naar het pleintje. Daar aangekomen keken we onze ogen uit. Er liepen bijna alleen maar jongeren rond (denk aan een soort Salou in Spanje).Ze liepen daar allemaal met buckets rond. M en S waren meteen in hun element, haalden meteen bier en mojito voor iedereen. Gezellig hebben we er nog een tijd gezeten. Daarna gingen we allemaal weer onze eigen gang. Iedereen had na thuiskomst later die nacht zijn eigen idee over het betreffende pleintje.