Yangon

Dit keer zal ik het verhaal niet te lang maken. Vanmorgen om half tien werden we wakker. We moesten eerst uitvinden waar we waren. Dat er een busstation in de buurt was wisten we maar we hoorden ook vliegtuigen opstijgen. Dus waren we nog niet in het centrum. In de Lonely Planet vonden we de juiste busterminal, er zijn er namelijk twee, en we konden volgens de LP het beste met een taxi die ons dan in 45 minuten naar het centrum zou brengen. Snel de backpacks gepakt met het idee om in het centrum te ontbijten. 45 minuten was wel vol te houden. Taxi geregeld en daar gingen we. Uiteindelijk hebben we er twee uren over gedaan voor we bij het Beautyland 2 hotel waren. Eerst werd ons gevraagd of we wel gereserveerd hadden. Niet dus! Het zal toch niet..?Gelukkig was er een kamer vrij. Ondertussen had het de hele weg stevig doorgeregend. Nu op zoek naar een ontbijtje. We lopen door de straten van Yangon en vinden het hier heel erg op India lijken. We hebben ontbeten of misschien kan ik beter zeggen geluncht met fried rice. Later zijn we nog naar de wijk Little India gegaan die dicht bij ons hotel is. We liepen over een kleine maar kleurrijke markt waar veel geschreeuwd werd. De straat was smal, aan beide kanten zaten verkopers en in het midden ook. Als er een auto aankwam werden de grote manden/bakken aan de kant gezet of boven het hoofd gehouden. De kleine, niet te hoge manden bleven in het midden staan, daar kon de auto mooi overheen rijden, zonder iets te raken. China town ligt weer naast Little India maar dat 'doen' we misschien morgen. De mensen zijn hier heel aardig maar spreken nagenoeg geen Engels. Ook menu kaarten zijn in allemaal mooie tekens, maar er is geen woord van te maken. Toeristen hebben we nog niet veel gezien en als we er dan een paar tegenkomen wisselen we een glimlach naar elkaar uit. Ondanks de vele hevige stortbuien die ons zo nu en dan teisteren hebben we het hier heel erg naar ons zin.