Van Anuradhapura naar Jaffna

5 september 2016

Anuradhapura is een van de oude koningssteden van Sri Lanka en staat bekend om de oude ruïnes. Wel is het zo dat als je toegang tot deze ruïnes wilt hebben je 25 dollar moet betalen. Per persoon! Dat gaan we dus niet doen. Er zal ongetwijfeld veel moois te zien zijn geweest maar de hele dag tussen ruïnes wandelen is ons iets te veel. Dan maar op de fiets wat rond toeren. Als eerste kwamen we een kleine Hindoe tempel tegen en zijn daar naar binnen gegaan. Wij waren de enige twee toeristen.
Verder op de fiets naar de Isurumuniya Rock Tempel. Het was inmiddels middag en de temperatuur was al goed opgelopen. Ook hier, zoals gebruikelijk, moesten de slippers uit. Jammer genoeg waren we vergeten sokken mee te nemen. En zo zagen de Srilankanen twee toeristen rennend over de bloedhete stenen en kiezels snel oversteken van het ene schaduwplek naar het andere. We hadden nog net geen blaren onder onze voeten. Wel zagen we even later dat andere toeristen hetzelfde deden, we waren dus niet de enigen.
De tempel zelf was niet zo bijzonder en we zijn snel door gefietst naar Sri Maha Bodhi. Dit is een heilige boom die 2500 jaar oud zou zijn en daarmee zou deze de oudste van de wereld zijn. We zagen veel pelgrims offers brengen allemaal in witte (heilige) kleding. Bij de bodi-boom werden we gezegend door een monnik, kregen we wat as op ons voorhoofd en kregen we een wit bandje om onze pols.
's Avonds ergens in een achteraf straatje gegeten. Het restaurant had welgeteld drie tafeltjes. Er werd verteld dat er alleen fried rice was. We bestelden één with egg en één with chicken. De rijst werd op een bord geserveerd met plastic er om heen. Als je het eten dan op hebt hoef je alleen maar het plastic weg te gooien. Ideaal. De hoeveelheid rijst die we kregen was abnormaal. Hier kon ik toch echt wel drie dagen van eten. Lekker was het wel.
Bij terugkomst in ons guesthouse nog even met onze Franse buren gekletst en tips uitgewisseld.

6 september 2016

Na te hebben ontbeten (ditmaal een 'gewoon' continental breakfast met toast en jam en een gebakken eitje) bij ons guesthouse en te hebben betaald zijn we weer met de rugzakken richting treinstation gelopen. Op het perron staat een aquarium van ongeveer een meter lang en vijftig cm breed met een paar grote vissen er in. Het water was zo groen dat je de vissen bijna niet zag. Misschien waren het wel hele speciale vissen...
De trein naar Jaffna vertrok om 10.45 uur. Nu gingen we echt naar 'Tijgerland'. Onderweg passeerden we de zgn. Elephant Pass. Een smalle zandbank waarmee Jaffna wordt verbonden met de rest van het eiland. Hier is de tijdens de oorlog met de Tamil-Tijgers zwaar strijd geleverd. We zien de kogelgaten nog in de muren van de huizen zitten. In het landschap zien we allemaal kraters die ontstaan zijn door de mijnen. De recente sporen van de oorlog zijn nog duidelijk zichtbaar. Ik realiseer me opeens dat er thuis iemand zou zijn geweest die er heel veel over had kunnen vertellen.
Op maps.me hielden we in de gaten waar we waren en bij welk treinstation(netje) we stopten. Maps.me gaf keurig ieder station aan. Zelfs de meest kleine stations. We wilden graag één station eerder dan het hoofdstation van Jaffna uitstappen omdat dit dichter bij ons guesthouse zou zijn. Toen we twee stations voor het hoofdstation waren, gingen wij al met onze rugzakken gereed staan. Wat schetst onze verbazing: de trein reed door! Het enige station waar het niet stopte...Balen want nu moesten we twee kilometer lopen naar ons guesthouse en anders maar 300 meter.
We hebben uiteindelijk ingecheckt in het Blue Whale Hotel. De andere guesthouses zagen er niet echt denderend uit (ouwe vieze meuk). Omdat er bijna geen toeristen zijn konden we nog mooi onderhandelen over de prijs.
Vanavond hebben we gegeten bij een vegetarisch restaurant (Malayan). Die heb je hier heel veel. Wel ging het hier iets anders dan in andere restaurants. Als eerste kwam er een groot bananenblad op tafel en daar werd ons uitgezochte eten opgeschept. Geen bestek en dus eten met de rechterhand. Iedereen die er zat stopte met eten en ging kijken hoe wij dit zouden aanpakken maar het ging ons goed af.
Op de terugweg nog theegedronken bij een theehuisje. De hele buurt kwam even langs om ons te bekijken. Toen Jan nog wat vinden met de actioncam aan het filmen was kwam iedereen om hem heen staan. Dat was natuurlijk heel speciaal zo'n klein apparaatje met bewegende beelden.
Wat hebben we alweer een prachtige dag gehad.