Op safari in Minnerya Park

11 september 2016

Een rustig dagje. We lopen naar de buren om te ontbijten. We zitten op de veranda van onze kamer. We lunchen bij de overburen en doen verder niet veel. Heerlijk zo'n dag tussen door.

12 september 2016

Vanochtend stond om 05:50 de tuk-tuk voor ons hotel. Deze zou ons naar het treinstation brengen. Zonder ontbijt ('want die scoren we wel in de trein') zaten we om 07:00 uur in de trein. We reden door een prachtige natuurgebied. Ieder moment zou er een olifant uit het bos kunnen komen maar de machinist vond dat vast niet zo'n goed idee want om de minuut liet hij de claxon horen. Jammer het leek ons zo leuke wilde olifanten te zien.

Drie uur later waren we, na een overstap in Galoya, al op de plek van bestemming, Habarane. Nog steeds hadden we geen ontbijt gehad want er kwam geen één verkoper langs. Eerst maar een ontbijtje gescoord van een zoet broodje en een banaan.

Vanaf het station zou het niet al te ver lopen zijn naar een aantal guesthouses. Zo vroeg in de ochtend, terwijl het nog koel was, moest dat geen probleem zijn. Het was iets langer lopen dan gedacht maar op laatst hadden we een guesthouse gevonden. Wel een beetje uit de buurt van alles maar we kregen een mooie kamer. Tijdens het bijkomen van de lange wandeltocht stopt er een tuktuk. We zeggen nog tegen elkaar 'gezellig nog twee toeristen'. Het bleken Srilankanen zonder bagage te zijn. De vrouw had alleen een handtas. Ze gingen de kamer in en kwamen er niet meer uit. Toen wisten wij genoeg. Die kamer werd voor iets anders verhuurd. Zonde wat de rest van het guesthouse zag er echt prachtig uit. Dus, hop de rugzakken weer om en nog maar eens lekker een eind gelopen op zoek naar een ander guesthouse en één gevonden. Het was inmiddels al wel iets warmer geworden.

's Middags hebben we meteen maar een safari geboekt. Eindelijk zullen we dan wilde olifanten spotten. Binnen tien minuten stond er een safari-jeep die ons in vijftien minuten naar de ingang van het Minnerya reservaat bracht. Nog even de entree fee, van 55 dollar voor ons samen, betalen en daar gingen we. Het fijne was dat we de jeep niet met andere mensen hoefde te delen. Zoals iedereen in de jeeps stonden wij ook in de auto en hielen ons aan de stangen rondom ons vast.

In het begin reden we nog door het bos. Af en toe moesten we bukken voor overhangende takken.
We zagen verschillende soorten apen, een varaan, pauwen en herten. Toen lieten we het bos achter ons en zagen we grote uitgestrekte grasvlakten met meertjes. Af en toe kwamen we andere auto's tegen en werd er onderling uitgewisseld wat en waar iets te zien was. En toen zagen we in de verte, bij één van de meren, een groep van zo'n kleine honderd olifanten staan. Wat een mooi gezicht! Zoiets hebben wij nog nooit gezien. Hoe dichterbij we kwamen hoe indrukwekkender het werd. Niet alleen om zo dicht bij zoveel olifanten te zijn maar ook om te zien hoeveel jeeps met mensen er stonden. Ja, we waren toevallig niet de enigen die olifanten wilden zien. Onze gids bemachtigde een mooi plekje voor ons.
Op dat moment let je op al die olifanten die, rustig grazend, steeds meer richting het meer gaan. De gids vertelde ons dat in deze maanden veel olifanten uit het noorden naar dit park trekken omdat hier nog veel water is. Mooi is te zien hoe de oude olifanten de jonge beschermen. Zodra er gevaar dreigt, zie je dat de oudere olifanten om de kleinere heen gaan staan. Dit zie je normaal alleen op tv en nu zien wij het voor onze ogen gebeuren.

Na twintig minuten reden we weer richting het bos. Onze chauffeur en gids hadden er zin in en wezen ons op van alles en nog wat. Ze hebben echt een geoefend oog. Ons kostte het soms moeite te zien waar het wild zat maar met alle geduld van de gidsen weten we alles toch te spotten.
We zagen nog zeldzame apen, een zeearend, vele soorten vogels en natuurlijk nog meer olifanten.

Ook bij deze olifanten stonden weer vele auto's. Je kunt je erbij voorstellen dat die beesten er hoorndol van worden. Op een bepaald moment vond één van de olifanten het dan ook wel genoeg en rende met luid getrompetter op een auto vol Japanners af.
Veel gegil en de olifant beukte een paar keer goed tegen de auto. Andere auto's rijden dan een stukje vooruit of achteruit om de olifant af te leiden en zo liep dit, ondanks de beschadigde auto, weer goed af.
Drie uren later rijden wij terwijl het al schemerig wordt weer het park uit.

We zijn nog maar net op de weg of we stoppen alweer. We waren inmiddels lekker gaan zitten na de tocht maar gingen even staan om te kijken waarom. Wat blijkt: er loopt een volwassen olifant op zijn dooie gemak langs de grote weg! Alle auto's rijden er met een boog omheen en een motorrijder staat schuin met zijn motor op de weg zodat hij zo elke kant op kan vluchten. Zo hebben we toch nog een wilde olifant buiten het park gezien. Moe maar heel voldaan kwamen we, onder het stof, weer bij ons guesthouse.