Bagan dag 3

Op dag drie niet de moeite gedaan om vroeg op te staan. We hebben ontbeten en daarna een scooter gehuurd. Ditmaal wel een smaller model en één met minder power maar hij kan het ons goed doen. Daar gaan we weer. Ditmaal langs de andere kant van Bagan. Het is alweer prachtig weer en dit keer smeren we ons goed in. We zien tempels waar bijna geen westerse toeristen komen en blijven ons verwonderen over deze prachtige omgeving. Iedere keer zien we weer pagodes in een andere stijl. Er is geen één hetzelfde. We rijden ondertussen richting Nyaung Oo om onze buskaartjes voor onze reis naar Mandalay te regelen. Maar onderweg daar naartoe wilden we eerst even iets drinken. Daarna helemaal vergeten om de buskaartjes te regelen. Na ook nog overheerlijk te hebben gegeten en wat te hebben gedronken springen we weer op de scooter. We weten dat er een uitkijktoren in de buurt is en daar willen we nog wel een kijkje nemen. We komen aan bij een afzichtelijk bouwwerk. Het lijkt wel of Chinezen dit gebouwd hebben. De entree van de toren was vijf dollar en dat is een hoop geld in dit land. Uiteindelijk hebben we het toch maar gedaan. Op de negende verdieping krijgen we voor dat geld ook een welkomstdrankje. Aangemaakte sinaasappelsap maar dat was wel welkom want je wordt wel dorstig met dit weer. Dan gaan we lopend naar de elfde verdieping en aanschouwen de wereld van de pagodes van boven af. Nu kunnen we ons voorstellen dat mensen in een luchtballon stappen. We zien nog beter hoe groot dit gebied is en hoeveel tempels er wel zijn. Magnifiek! Na daar meer dan een uur te hebben rondgebracht gaan we weer verder. We bedenken ons dat we nog geen buskaartjes hebben en rijden weer terug in de richting van New Bagan. Onderweg nog verschillende malen snel gestopt voor wat foto's. Om vijf uur waren weer in het centrum. Aan de weg staan hokjes, 4 palen en een dakje, met daaronder een gammel tafeltje en een zeil met daarop 'Bustickets VIPbus'. Er komt meteen iemand aangerend die weer iemand anders belt. Dit blijkt haar broer te zijn. We kopen twee tickets voor de minibus naar Mandalay à 8.000 Kyat en hebben seat nummer 3 en 4. Mooie plaatsen dus. Nog snel even de laatste, maar mooiste zonsondergang van de afgelopen drie dagen meegepikt op een pagode waar we met z'n drieën waren. Wij en een verkoopster. Ze verkoopt sandpaper paintings, alles door haar man getekend. Vreemd, want we zagen ze overal. We beginnen te onderhandelen over de prijs maar komen er niet uit. Eigenlijk vinden we de paintings ook niet zo heel mooi. We besluiten om niks te kopen maar wel wat geld te geven voor haar gezin. Dit wil ze niet aannemen. We moeten het geld maar aan de lightman (man met een goedkope zaklamp die bijschijnt als je de trap op loopt) geven). Wat lief dat ze dat een ander gunt. We praten nog wat over Kyat (plaatselijke valuta) en Dollars. Wanneer ik begin over de Euro gaat haar hele gezicht stralen. Ja, de Euro is veel meer waard dan de dollar. We hebben nog een paar Euro's in de beurs en besluiten om toch de tekening te kopen. Haar blijheid was goud waard. Ze had euro's verdiend. Zij blij, de lighterman blij èn wij ook blij. Een mooie afsluiter van onze dagen tussen de pagodes van Bagan. Tot slot weer lekker gegeten bij de Black Rose, waar we al eens eerder waren, dan lopen we voor de laatste keer richting ons hotel door de donkere straatjes van (New) Bagan. Bagan hoort terecht tussen de zeven 'nieuwe' wereldwonderen. We hadden dit niet willen missen.